บทสวดสัพพะปัตติทานะคาถา
ปุญญัสสิทานิ กะตัสสะ ยานัญญานิ กะตานิ เม
เตสัญจะภาคิโน โหนตุ สัตตานัน ตาปปะมาณะกา
สัตว์ทั้งหลายไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ จงเป็นผู้มีส่วนแห่งบุญที่ข้าพเจ้ากระทำแล้ว ณ กาลบัดนี้ด้วย และเดชแห่งบุญอื่นที่ได้กระทำไว้ก่อนนั้นด้วย
เย ปิยา คุณะวันตา จะ มัยหัง มาตาปิตาทะโย
ทิฎฐา เม จาปะยะทิฎฐา วา อัญเญ มัชฌัตตะเวริโน
คือเป็นสัตว์เหล่าใด ซึ่งเป็นที่รักและมีบุญคุณ มีมารดาและบิดาทั้งหลายของข้าพเจ้าเป็นต้น ก็ดี ที่ข้าพเจ้าเห็นแล้ว หรือไม่ได้เห็นก็ดี สัตว์เหล่าอื่นที่เป็นผู้เป็นกลาง ๆ และเป็นผู้มีเวรก็ดี
สัตตา ติฎฐันติ โลกัสมิง เตภุมมา จะตุโยนิกา
ปัญเจกะ จะตุโวการา สังสะรันตา ภะวา ภะเว
สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้นตั้งอยู่ในโลก อยู่ในภูมิสาม อยู่ในกำเนิดสี่ มีขันธ์ห้า มีขันธ์ขันธ์เดียว มีขันธ์สี่ขันธ์ กำลังท่องเที่ยวอยู่ในภพน้อยและภพใหญ่ก็ดี
ญาตัง เย ปัตติทานัมเม อะนุโมทันตุ เต สะยัง
เย จิมัง นัปปะชานันติ เทวา เตสัง นิเวทะยุง
สัตว์ทั้งหลายเหล่าใด รู้ส่วนบุญที่ข้าพเจ้าแผ่ให้แล้ว สัตว์เหล่านั้น จงอนุโมทนาเถิด ส่วนสัตว์เหล่าใด ยังไม่
ส่วนบุญนี้ ขอเทวาดาทั้งหลาย จงบอกแก่สัตว์เหล่านั้นให้รู้แล้วอนุโมทนา
มะยา ทินนานะ ปุญญานัง อะนุโมทะนะเหตุนา
สัพเพ สัตตา สะทา โหนตุ อะเวรา สุขะชีวิโน
เขมัปปะทัญจะ ปัปโปนตุ เตสาสา สิชฌะตัง สุภา
เพราะเหตุที่ได้อนุโมทนาส่วนบุญที่ข้าพเจ้าแผ่ให้แล้วนี้ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงเป็นผู้ไม่มีเวร จงเป็นผู้ดำรงชีพโดยความสุขทุกเมื่อ จงถึงซึ่งความเกษม คือพระนิพพาน ขอความปรารถนาที่ดีงาม ของสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงนั้น จงสำเร็จโดยเทอญ.
อิทัง เมณาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น